Во ова продолжение за читателите на ќе претставиме дел од висината за првата македонска православна црква “Свети Климент Охридски“ во Канада. Затоа, кora ce зборува или се пишува за овој македонски храм, секогаш се мисли на активностите, задолженијата, обврските, честа и гордоста што им припаѓа на Женската секција.
Во сиот црковно-просветно-образовен живот на Светиклиментовиот храм посебно место и улога има Женската секција. Овие Македонки кои се мајки, сестри и ќерки ги носи желбите и волјата и ги греат љубовта и верата кон Бога и кон своите собраќа, па од таа преголема љубов и припадност, вложуваат многу труд и време и прават големи дела со кои се гордее секој Македонец.
Нема приредба, банкет, прослава, нема акции и манифестации, а тие да не засукаат ракави и да не се покажат во најубав сјај. Без нивната неуморна работа не ќе се ожнееше оној многугодишен успех на Интернационалниот карван на нациите, ниту на Митровденскиот базар, на Христовата почит, на пролетната модна ревија и многу други манифестации.
Тие пленат со разновидните старокрајски волшебства, со специјалитетите на шарената, а толку вкусна македонска трлеза, со афирмирањето на македонскиот бит, вез, плетиво, кулинарство, итн. Секој октомври во општината се одржува “Митровденскиот базар” под покровителство на Женската секција, чии почетоци датираат од 1966 година, а на кој се презентира и се продава се’ што е типично македонско.
Македонките не се штедат себе си, за да бидат секогаш подготвени да помогнат во се’ што е акција на црквата и затоа сите членови, досегашните претседателки и управите, заслужуваат огромна почит и респект, сите тие заслужуваат најголема пофалба и комплимент. Во продолжеиие ги претставуваме претседателите и нивните соработнички на женската секција, и тоа:
Љуба Нешевич (1962); Мери Кондов (1963);Елеонора Томас, Хантер (1964); Ратка Радевска, Шапас (1965, 1973, 1974, 1977); Пет Џорџ (1966); Елка Георгиевска (1967); Елена Стенвик (1968); Трајанка Талевска (1969); Цена Гивенс (1970); Блага Мангова (1971); Лефи Нешевич (1972); Пеци Сидер (1975); Гордана Ристевска (1976, 1979); Вера Чумандра (1978); Нада Стојчевска (1980); Драгица Ристовска (1981, 1982, 1985); Александра Стојковска (1983); Дана Глобочка (1984); Вера Петревска (1986); Слободанка Ристова (1987); Рада Димовска (1988); Фана Плетерска (1989); Лена Таскас Талевска (1990); Донка Трифуновска (1991); Вера Јанкуловска (1992)
Лили Петревска (1993) и Роза Стергиу (1994).
Еве што е забележано за претседателките на Женската секција во монграфијата „Македонски вознес“
ЉУБА НЕШЕВИЧ
Првата жена одредена да работи во црквата “Св. Климент Охридски” беше Љуба Нешевич Таа е родена во 1927 година во селото Породин, Битолско и потекнува од македонско христијанско семејство. Нејзините родители Ристо и Ристана Василевич се од македонското село Статица, Леринско, кои се доселиле прво во Порадин, во 1922 година, а во 1936 година со семејството засекогаш заминале во Канада.
Љуба го започнува своето образование во Канада каде завршува гимназија. По завршувањето на училиштето работи една година и потоа се мажи за Мајк Нешевич. Тие се родители на три сина, Роберт, Ричард и Мајкл и ќерката Џоан (Јованка), од кои имаат осум внучиња и внуки.
– “Големо беше задоволството да се работи во изградбата на црквата “Св. Климент Охридски”. Заедно со луѓето кои ја сакаа нашата македонска вера и црква, бевме пресреќни кога планиравме и ги славевме Нова Година, Велигден, Божиќ и сите други празници. Меѓутоа, најсреќна бев кога се отворија вратите на црквата “Св. Климент Охридски”, изјавила Љуба Нешевич.
Несомнено дека кога се пишува историјата на МПЦ “Св
Климент” тогаш името и делото на Мери Кондов е тесно врзано со
активностите и работата на духовниот храм. Таа е првиот избран
претседател на Женската секција во 1963 година, чија работливост
честитост и трудољубие оставиле длабоки траги кај помладите генерации. Мери е Канаѓанка од македонско потекло.
Таа е родена на 27 ноември 1923 година во Торонто, a нејзините родители Кристофер и Тина Василеви потекнуваат од селото Жупаништа, Костурско. Во Торонто заврши училиште за деловни секретари и работела во повеќе
видни компании. Мeѓy другото била извршеи секретар на црквата “Св. Климент Охридски”. И како пензионерка, беше активна во македонската колонија.
Уште како девојка и како член на клубот на Македонската народна лига беше испратена како делегат да присуствува на Првиот светски младински фестивал во Чехословачка во 1947 година. Била ударник на пругата Брчко-Бановиќ. Тоа беше прво доаѓање на стариот континент. Престојувала една година и во Македонија. По враќањето се мажи за инженер Пит Кондов, кој е Макодонец, но роден во Детроит, САД. Мајка е на една ќерка, no име Гулаба, од која има две внучиња.
МЕРИ КОНДОВ
Мери Кондов беше една од првите членови на организацијата “Обединети Македонци” и на црквата “Св. Климент Охридски”. Во својата богата животна историја, меѓу другите должности и работни места била во 1963 година, водител на англискиот дел од програмата на радио часот “Македонски глас”, член на “Ќерките од Македонија”, на женски и други канадски друштва, на Канадско-македонските историски друштва, како и на бројни хуманитарни организации, каде се покажала и докажала како добар организатор, другар и пријател којшто сака да помогне во канадското општество.
ЕЛЕОНОРА ТОМАС – ХАНТЕР
Прв претседател на женската секција од јуни 1963 до јули 1965 година беше Елеонора Томас – Хантер Таа е родена на 30 јули 1934 година во Торонто, Онтарио, а потекнува од македонско семејство. Татко и’ Спиро Томас Џунглов е роден 1900 година во селото В’м6ел, Егејска Македонија, а починал на 80-годишна возраст во Торонто.
Мајка и’ Вана Гулијас, пак е родена во 1903 година, исто така во Беломорска Македонија, кoja во август 1993 година го прославила 90-от роденден со синот Стефан и ќерката Елеонора и со нејзините два внука Спиро и Вана кои беа активни од почетокот на изградбата на црквата.
Така, тие и подарија клупа на црква-та “Св. Климент Охридски” кога црквата официјално беше отворена, а Елеонора подари рачно изработен сад за света вода, прв од ваков вид што е подарен на црквата. Иако Елеонора е родена во Канада, таа е горда со дедовската земја, и нејзиното македонско потекло, а таа гордост ja има влеано и кај нејзините два сина.
Таа напорно работеше на збогатување на одржаните чајанки, игранки, пикници и панаѓури, а им помагала и на сиромашни деца од други вери и националности “Успехот на женската секција во првичните години беше заеднички на сите жени. Од нив многу се починати, за што треба да им се даде посебна благодарност”. рече Елеонора.
РАДКА РАДЕВСКА ШАПАС
И во песните што ги пишува кичевчанката Ратка Шапас неизмерна е љубовта кон родната македонска земја, кон своите македонски собраќа во далечната канадска втора татковинска земја.
Родена е во селото Велмевци, Кичевско, во револуционерен крај во западна Македонија, од каде уште од раното детство се доселува во Битола, а во 1959 година патот конечно да ја донесе, тука во Торонто. He мирува Ратка Радевска, туку се вклучува во работата на патриотската организација “Обединети Македонци” во која и е бирана во раководните тела и комисии. И тоа не е се’ кога станува збор за Ратка Шапас.
Бидејќи нејзината желба и определба е постојано да биде во македонската комуна, па така и се вклучува во работата на Женската секција во која е бирана за заменик благајник, за потпретседател, а во 1965 и за претседател на оваа важна гранка од активноста на “Свети Климент Охридски”.
Понесена од желбата секцијата да успева и да постигнува што поголеми успеси, таа со големо одушевување и со голем елан се зафаќа да работи, организирајќи заедно со другите активистки многубројни интересни акции и приредби, а како главна атракција, покрај другите, е изборот на на|млада и најстара мајка и, се разбира многу други активности.
Мајка е на два сина Димче и Јованче и ете, наоѓаше време да биде една од активните членови на драмската секција, настапувајќи во “Чорбаџи Теодос”. Помагала во Македонскиот старски дом, а од самиот лочеток беше меѓу оние што ги ставија темелите на Литературното друштво “Браќа Миладиновци”. Нејзините поетски стихови се објавувани во повеќе весници и списанија. За својата богата дејност, таа е повеќепати наградувана и пофалувана, меѓу кои и од провинцијата Онтарио.
ПЕТРИНКА КАРАЃУЛЕВА ГЕОРГИЕВСКА (ПЕТ ЏОРЏ)
Во преубавиот древен Охрид, Петринка Караѓулева Георгиевска е родена на 19 јуни 1925 година, каде што како просветен работник минува 31 година од својот живот. Георгиевска се доселува во Торонто во 1956 година. Набргу активно се вклучува иучествува во културниот живот во македонската заедница во Торонто. Уште од почетокот на изградбата на црквата “Св. Климент Охридски” е меѓу оние што многу придонесуваат. Била член во Женската секција на црквата, и нејзин претседател во 1965 и во 1966 година.
Bo Македонија таа живееше во Охрид, каде што своевремено активно соработува со Матицата на иселениците од Македонија. Организатор е на првиот иселенички пикник во Св. Наум, во Охрид со честа да ја меси погачата за прославата. Избрана е за делегат од древниот Климентов град во Извршниот одбор на Матицата на иселениците од Македонија.
Петринка беше еден од првите членови на Женската секција во црквата “Св. Климент Охридски”. Времето го мина со разни активности во Канадско-македонското место, каде што и живееше. Но, дел од времето му го посветува и на својот мил внук Александар.
Продолжува
Пишува:
СЛАВЕ КАТИН