ДЕЛ ОД МОНОГРАФИЈАТА „ЃОРЃИЈА – ЏОРЏ АТАНАСОСКИ“ ОД СЛАВЕ КАТИН
Според историските податоци, Персеј бил роден како постар син на Филип V со Поликратеја од Арг во 213 година пред нашата ера. На престолот стапил во летото 179 пред Христа. Живеел 48 години. Три години по заробувањето, по краткиот престој во затворот „Мамертин“ во Рим, и нешто подолгиот престој во римската колонија Алба, на Фукинското Езеро, починал во 165 година пред Христа. Некаде во Алба и денес се наоѓала неговата гробница во која можеби се погребани и неговите деца.
Затоа големиот Македонец Ѓорѓија – Џорџ Атанасоски отсекогаш бил вљубеник во античка Македонија, особено за Филип и Александар Македонски. Исто така тој се заинтересира и за кралот Персеј. Се смета дека споменикот кој му бил подигнат на кралот Персеј се наоѓал на западната градска некропола, на 2,8 км западно од Рим, покрај самата Виа Валерија. За жал, тој сè уште не е откопан.
Тоа и го поттикна бизнисменот Ѓорѓија-Џорџ Атанасоски на 13 јуни (жетвар) 2008 година, со делегација на неговата партија, Македонска алијанса, од име на целиот македонски народ да му оддаде достојна почит на кралот Персеј. Всушност, на тој ден бизнисменот Атанасоски постави масивна бронзена спомен-плоча со вечното шеснаесеткрако македонско сонце. Со тоа се потврди дека традицијата и почитта кон големите ликови од сопственото минато е нешто најсвето и секогаш ги носи народите кон посреќна иднина.
Делегацијата на Македонска алијанса се состоеше од шест члена. Покрај господинот Ѓорѓија-Џорџ Атанасоски присуствувале: неговиот син Никола Џорџ Атанасоски, директорот на ТВ „Сонце“, Славко Манговски, археологот проф. д-р Виктор Лилчиќ од Институтот за археологија на Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје, Кирил Добрушевски, претседател на Македонско-италијанското друштво од Битола и Мирко Брдаровски, претседател на друштвото „Персеида“ од Црнобуки (град Персеида).
Делегацијата пристигна во Алба преку Рим, на 13 јуни (жетвар) 2008 година (петок). Првата средба се одржа во просториите на Туристичкиот и културен сервис на Алба на Виа Кастело Орсини. Делегацијата ја пречека професор д-р Вилма Пјерфедеричи и археологот Даниела Либераторе, како и претставници од локалната самоуправа на гратчето Маса д’Албе.
Точно напладне делегацијата пристигна пред остатоците од споменикот на Персеј на Виа Валерија. Според зборовите на Ѓорѓија-Џорџ Атанасоски, споменикот се наоѓа на општествено земјиште, опкружен со приватни имоти, на само 30 метри северно од асфалтниот пат. Се претпоставувало дека трасата на Виа Валерија водела токму во појасот на тие 30 метри, секако, покрај самиот споменик. Географскиот амбиент наликувал на македонскиот пејзаж.
Кон југозапад и југ се протегаат разбрануваните ниски ридови и рамнината на пресушеното Фукинско Езеро кон југоисток. Кон север по неколку километарската висорамнина, која наликувала на Пелагонија, речиси наеднаш високо во облаците се издигнува дури до 2.487 метри замаглениот планински врв Велино, со околните врвови Кафорнија (2.409 м) и Севиче (2.331 м). Амбиентниот колорит е типично медитерански, би се рекло дури и балкански.
Според археолозите, пак, самиот објект – споменикот бил оформен во цврста малтерна техника, со средно големи варовнички камења. Тој бил во форма на доминантна кула, според стара фотографија која, за жал, се урнала во силниот земјотрес кој се случил во 1915 година. Денес се зачувани остатоците од долниот дел, кои по малку наликувале на фигура на слон, што секако е случајно. Во урнатините до споменикот се гледа и дел од една покривна ќерамида – тегула, коринтски тип, што датирал од подоцнежно време. Во нивите се забележуваат ретки фрагменти на садови од керамика, кои, веројатно, потекнуваат од некрополата.
Исто така, според зборовите на Атанасоски, претпоставка е дека токму остатоците од тој споменик се на кралот Персеј и дека се темели на неговата монументалност и местоположба. Но, вниманието го привлекаат уште две контури на нешто помалите надгробни споменици, недалеку од западната Порта Максима. Тие споменици сè уште не се археолошки ископани, така што се налага потребата да се извршат студиозни археолошки ископувања за да се лоцираат точно споменикот и гробот на македонскиот крал Персеј.
Според зборовите на Ѓорѓи- Џорџ Атанасоски. денес, по изминати речиси 22 века, со гордост и пиетет се сеќаваме на овој човек и на неговите дела. Тој имаше само 13 години кога како македонски принц јаваше на чело на дел од македонската армија кон пелагониските теснеци, кај прилепското село Барбарас, каде го запре пробивот на дарданските орди. Долг е списокот на херојските подвизи на кралот Персеј и на војската на Македонците за одбрана на македонската цивилизација и на Кралството Македонија.
Инаку, според историските документи, точно пред 2.175 години, на 22 јуни (жетвар) 168 година пред Христа, во битката кај Пидна загинале 20.000 македонски воини. Тој ден завршила кралска Македонија, зародена во далечниот VII век пред Христа. А таа, Македонија, под Филип II Македонски и Александар III Македонски (Велики) блеснала дури со империјален-царски цивилизациски блесок.
Александар го освоил светот, но по него како сè да било хаос. Неговата Македонска Империја ја разнебитиле Келтите – Скордисците, Дарданците, Римјаните… По пет века Кралството Македонија станало Република, поточно дел – провинција од Римската Република. Сепак, името Македонија преживеало до ден-денес.
Размислувањата на Ѓорѓија-Џорџ Атанасоски се, како да го зачуваме името Македонија и да го предадеме да биде исто како некогаш? Тој, меѓу другото за името вели: „Кралство на Македонците? Само еден е одговорот. Мораме искрено да ја почитуваме античката македонска кралска куќа и секако кралското општествено уредување кое, како што се гледа, на голем број европски земји денес им носи ред, мир и благосостојба. Но, мораме да го прдооложиме континуитетот. Сè поочигледно е дека е потребно обновување на Кралството Македонија.Токму тоа беше поводот да му оддадеме достојна почит на Персеј. Но, кој беше човекот кој не би смеел да остане запаметен во историјата како последен македонски крал?
Крајот на Кралството бил драматичен. Третата македонско-римска војна завршила со битката кај Пидна, која траела околу еден час. Персеј се повлекувал во Амфипол, потоа на Самотрака. И тогаш го ограбила и го напуштила гардата од 500 Криќани, бегајќи со македонската благајна, со која тој планирал да го врати Кралството.
Конзулот Емилиј Паул го водел кралското семејство во Амфипол, потоа заедно со илирскиот крал Гентиј ги повел во Рим. Во триумфалната церемонија, која траела три дена, низ улиците продефилирале селектираните македонски богатства. Плутарх спомнува статуи, слики, македонско оружје, 750 ќупови со сребрени пари – по околу 80 килограми во секој, садови за вино, бикови со позлатени рогови, златни и сребрени садови, потоа 77 ќупови со по 80 килограми златни пари во секој, светата македонска урна од масивно злато тешка 270 килограми, опточена со благородни камења. Конечно дефилираше кралската кола на Персеј, со неговото оружје и кралската дијадема, неговите три деца, принцовите Филип VI, Александар и ќерката Лариса. На крајот одeл Персеј со кралската придружба.
Бидејќи традицијата и почитта кон големите ликови од сопственото минато е нешто најсвето и ги носи народите секогаш кон посреќна иднина, неколку дена пред темниот јубилеј, 22 јуни (жетвар) – Пидна, Македонска алијанса, под водство на Ѓорѓија-Џорџ Атанасоски, од името на целиот македонски народ му оддаде достојна почит на кралот Персеј во местото каде тој не успеал да ја надмине тагата во 48 година од животот.
На масивна бронзена спомен-плоча што ја поставил Ѓорѓија-Џорџ Атанасоски пишува на македонски, англиски и италијански јазик. Според зборовите на Ѓорѓија-Џорџ Атанасоски: „Тој навидум минорен хепенинг денес би требало да има и друга димензија. Тој денеска го покренува прашањето на кралскиот континуитет, како Велика Британија, Норвешка, Шведска и други напредни современи кралства во Европската заедница на народите. За некои 16 години независна Република Македонија, Македонците во Македонија и низ светот се разделија во партии, а тоа толку кристално ги имплицира зборовите поделба и разнебитување. Да, се чини дека навистина ни е потребен обединувачки фактор, а тоа може, како што изгледа, да го гарантира промената на уредувањето од република во Кралство Македонија, на чело со крал и кралица. Македонци, да го обновиме Кралството Македонија. Само тоа е вистинскиот одговор на сите наши непријатели и разнебитувачи. Да продолжиме таму каде што застана Персеј“! вели Ѓорѓија-Џорџ Атанасоски.
Бизнисменот Ѓорѓија–Џорџ Атанасоски е првиот Македонец кој го обнови последното почивалиште и го воскресна ликот и делото на македонскиот крал Персеј. За тоа историско и хумано дело македонскиот народ и Македонија секогаш ќе му бидат благодарни. Имено, чинот со поставувањето на спомен-плочата, всушност, се постави темел за обнова и продолжување на македонското кралство. Со тоа се потврди ширењето на корените на античка Македонија до вечниот Рим и продлабочување на добрите односи и релации меѓу денешните две држави Италија и Република Македонија.
Исто така, денес овие две држави и два христијански народа ги поврзува вечното почивалиште на свети Кирил Солунски, големиот македонски и сесловенски просветител.
Неговиот гроб се наоѓа во црвката Сан Клементево Рим, недалеку од почивалиштето на Персеј. Пред гробот на свети Кирил се поклонуваат неговите почитувачи и продолжувачи на сесловенската, односно македонската култура, јазик и христијанска вера.
Во 1969 година Република Македонија започна свечено да го слави името и делото на свети Кирил, кога била поставена и споменплоча на неговиот гроб во црквата Сан Клементе. Оттогаш до денес, високи претставници на Република Македонија и на Македонската православна црква, Охридска архиепископија го посетуваат гробот на свети Кирил.
Секоја година на 24 мај, Денот на македонските и сесловенските просветители светите Кирил и Методиј, всушност, е и ден на македонската култура во Италија. Покрај церемонијата на гробот на свети Кирил, на која присуствуваат бројни поклоници на името и делото на солунските браќа, во многу градови ширум Италија се одржуваат бројни средби на државно ниво, прием кај папата на Римокатоличката црква, концерти, изложби, театарски претстави и други културни манифестации. Сето тоа ги потврдува високите дострели, потврди и релации од културата, религијата и општествено-политичкото живеење меѓу Италија и Република Македонија.
Продолжува
Пишува; СЛАВЕ КАТИН