Euractiv
За милиони украински бегалци во ЕУ би можело да биде загрозен нивниот правен статус, без јасен план да им се дозволи да останат по прекинот на огнот со Русија.
Од инвазијата на Русија во февруари 2022 година, Директивата за привремена заштита на ЕУ (ТПД) е правен спас за речиси 4,3 милиони Украинци. Им овозможува на земјите од ЕУ да им дадат право на Украинците да живеат, работат и да пристапуваат до услуги, а повеќето се населуваат во Полска, Германија, Чешка и Словачка.
Но, со тековните разговори за прекин на огнот, таа безбедносна мрежа може да биде повлечена.
Неодамнешните истражувања сигнализираат дека бројот на бегалци кои планираат да се вратат во Украина опаѓа.
Податоците на Високиот комесаријат за бегалци на Обединетите нации (УНХЦР) покажуваат пад на 65 отсто во 2024 година од 77 отсто претходната година. Уделот на неопределените се зголеми на 24 отсто во 2024 година од 18 отсто, а бројот што вели дека немаат надеж да се вратат се зголеми повеќе од двојно – на 11 отсто од пет отсто.
Прекинот на огнот може да го преврти сценариото преку ноќ, оставајќи ги земјите-домаќини да одлучат дали да ги укинат овие заштити, да се залагаат за интеграција или да ги поттикнат бегалците да се вратат дома.
Во блокот често парализиран од дебатите за миграцијата, секоја акција на ниво на ЕУ за уште еднаш продолжување на привремената заштита веројатно ќе биде политички напорна.
ТПД, наречена „заспаната убавица“ на системот за азил на ЕУ, остана неискористена од нејзиното усвојување во 2001 година – се додека руската инвазија во целосни размери не ја предизвика нејзината прва употреба.
Минатата година, владите на ЕУ се согласија да го продолжат ТПД до март 2026 година, надминувајќи ја нејзината почетна рамка, која дозволуваше двегодишен заштитен период со можно обновување од една година. Секое продолжување се прави од година во година.
Може да има „идни продолжувања повторно“, според Јасмијн Слотејес, заменик директор на Институтот за миграциска политика Европа.
Сепак, иако директивата понуди брза заштита, нејзината привремена природа создава недостатоци за Украинците.
„Ако имате правен статус само од една година, обезбедувањето договор за долгорочно изнајмување станува многу тешко“, рече Слутјес. „Работодавците нема толку шанси да ви понудат договор“.
Нивоата на заштита, исто така, се разликуваат во зависност од земјата. Секоја земја на ЕУ толкува директива на малку различни начини во нивното национално право, што значи дека Украинците се третираат различно во зависност од тоа каде се населуваат.
Комисијата соопшти дека почнала да ги разгледува следните чекори, вклучително и „дали да се продолжи или не“ привремената заштита, да им се помогне на луѓето да се префрлат на националните статуси за работа, студирање или обединување на семејството и да ги поддржи оние што ќе изберат да се вратат во Украина.
Чешкиот министер за внатрешни работи, Вит Ракушан, потврди дека Чешка, заедно со Германија и Комисијата, е активно вклучена во обликувањето на заеднички одговор под полското претседателство. „Но за конкретните услови допрва треба да се преговара“, рече Ракушан.
Советот треба да го реши ова прашање на следниот Совет за внатрешни работи во јуни, дознава Еурактив.
За секоја одлука за прекин на привремената заштита ќе биде потребен договор од сите земји-членки, потврди портпаролот на чешкото министерство за внатрешни работи Хана Мала, додавајќи дека очекуваат заеднички став на ЕУ да биде постигнат во првата половина на оваа година.
Некои земји не го чекаат Брисел и презедоа активности за да најдат „подолгорочен редовен статус“, рече Слутјес.
Полска наскоро ќе понуди тригодишен национален статус на привремен престој на Украинците кои имаат непрекината привремена заштита најмалку една година.
Во Чешка, нова посебна петгодишна дозвола за престој ќе биде достапна за Украинците кои живеат таму повеќе од две години и се вработени, со задолжително посетување на училиште за нивните деца.
Но, дури и Прага, една од најголемите земји домаќини, јасно стави до знаење дека нема да издаде нови привремени заштитни мерки „штом војната ќе заврши“, рече министерот за внатрешни работи на Х.
Другите главни градови си кројат планови. Австрија, Италија, Естонија и Летонија продолжуваат со долгорочни решенија, со различни нивоа на заштита.
Германското Министерство за внатрешни работи соопшти дека веќе има развиено опции за акција, но идната влада треба да одлучи кои предлози всушност ќе бидат изнесени по ова прашање“, нагласувајќи ја потребата од кохезивен европски пристап.
Словачкото Министерство за внатрешни работи потврди дека понатамошните чекори во врска со раселените лица по завршувањето на руската инвазија „во моментов се дискутираат на ниво на земји-членки, вклучително и Словачка, како и на ниво на ЕУ“.