Лесно е и природно да се изнесуваат добрите дела, но овде станува збор за изнесување на лошите. Покажување на гнојните рани пред единствениот Лекар на душите и телата наши, Господ Исус Христос, и Неговиот сведок - свештеникот, нашиот духовен отец. За тоа (исповедувањето) е потребна многу поголема храброст и одважност, отколку при грешењето. Но, ако не ги покажеме раните на небесниот Лекар пред Неговиот свештенослужител, нема ни да бидат исцелени.

Искреното покајание и искрената исповед се придружени со голема смиреност, како показател на својата грешност, молитвено плачење, како израз на тага за: злоупотребеното време, нанесените психофизички маки на нашите ближни и извалканиот во себе образ Божји; понатаму, заменување на секој грев со добродетел, соодветно со видот на гревот. На пример: ако станува збор за среброљубие, да се прави милосрдие; за лажење - секогаш да се говори вистината; за скржавост - дарежливост, за непослушност - послушност, за грешни зборови - добри зборови, за оговарање и ширење немир - мир итн.

Ако, пак, духовникот - исповедник, најде за потребно да наложи епитемија врз исповеданиот, тој (исповеданиот) треба со радост да ја прими и исполни, како лек за исцеление и спасение на неговото битие. Духовник и исповедник може да биде секој канонски расположен православен свештеник кого верниот член на Христовото стадо доброволно го бира.

Светите Отци препорачуваат дека за духовен отец и исповедник треба да се избере искусен свештенослужител од монашкото или мирското свештенство. Уште во овој контекст би споменале за тоа дека тоа што се исповеда од страна на верникот, исповедникот во никој случај не смее никому да му го каже. Тоа се смета за еден од најголемите гревови. Исто така, се препорачува и верникот по исповедта да не зборува за исповеданото.

По исповедувањето Бог му ги простува гревовите на верникот преку свештенослужителот, при што исповеданиот добива благодатни енергии за поправка и преобразување на понатамошниот живот во Христа и постигнување единство со Светотроичниот Бог во времето и вечноста.