Мојот политички ангажман започна со напуштањето на претходното општествено уредување. Водени од желбата за самостојна и независна македонска држава заедно со мојот сопруг, набргу по формирањето на ВМРО-ДПМНЕ во 1990 година станавме нејзини членови. Тогаш јас имав 31 година и две мали деца. До 1998 година мојот ангажман беше поддршка на сето тоа што го работеше мојот сопруг за демократизацијата во државата, при искажувањето на неговиот став за општествените настани преку текстови кои беа објавувани посебно во партиското гласило "Глас" и неделникот "Македонско дело", пишувањето памфлети и организирањето митинзи. Посебни мои ангажмани во тој период беа - настапот на митингот по повод изборот на претседателот на нашата партија за Потпретседател на Претседателот на државата и мојот спонтан настап на митингот кој го организиравме по повод убиството на првиот војник од Македонија, Сашко Гешовски. На тој митинг јасно кажав дека не даваме да гинат нашите деца за туѓи интереси, а ако треба да гинат ќе го направат тоа бранејќи ја сопствената татковина.

Мојот исклучително активен ангажман започна во 2000 година кога бев избрана за претседател на Општинската конференција на Унијата на жени на партијата, а истата година и за потпретседател на Републичката конференција. Следуваа локалните избори на кои бев портпарол на Општинскиот комитет на партијата и бев избрана за советник во Советот на Општина Струмица, функција која ја вршев се до мојот избор за пратеник.

БОНЕВА: Тоа не е нешто што се пресметува, тоа е нешто што доаѓа од срцето. Тоа е моментот кога ќе почувствувате дека треба и дека може нешто да направите за сопствената татковина и за доброто на вашите деца.

БОНЕВА: На сите полиња од општественото живеење жените се повеќе се потврдуваат како многу успешни, па зошто да не се способни тогаш да бидат и добри политичари!

БОНЕВА: Кога човек чесно, одговорно и со љубов си ја работи работата, кога е отворен кон луѓето и кога е подготвен да им помага, кога резултатот од неговиот труд се гледа и е за доброто и на другите, тогаш не изостанува и почитта и подршката на колегите кон Вашата работа. Јас сум горда на тоа што и денес кога ги посетувам колегите на работа ме пречекуват со радост и почит. И во сите изминати години на партиска работа, не изостанала почитта од сопартијците за вложениот труд, дури и јавно признание за успешно завршените работи. Истото се однесува и за ангажманот во Невладината организација "Деница" чијшто застапник сум и еден од основачите.

БОНЕВА: Време за семејството мора да има, затоа што од таму ја црпам силата за да продолжам. Како што за жеден во пустина оазата е најубавото нешто што може да му се случи, така за мене е секој миг што можам да му го посветам на семејството. Најсреќна сум кога може сите заедно да се собереме и да си се посветиме еден на друг. За жал, веќе тоа не е така често. Поголемиот син ми е студент, втора година - информатика во Софија, а помалиот втора година гимназија. Затоа само едаш во месецот, кога си доаѓа студентот, може да си го дозволиме тоа заедничко задоволство.

БОНЕВА: Не, тоа е само мотивирачки фактор повеќе. Затоа што секоја мајка сака да направи се најдобро за своите деца, вклучувајќи го и демократскиот, политичкиот и економскиот амбиент во кој тие живеат и се развиват.

БОНЕВА: Пред да дадам согласност за која било функција досега, секогаш заседавал "куќниот совет" и резултатот од него секогаш бил дека тие веруваат во мене, дека јас можам да одговорам на обрските, дека не треба да се грижам за домашните работи и дека тие ќе ми помагаат толку колку што можат. Тоа, нормално, понатаму не функционираше така идеално, но сепак може да кажам дека имам прекрасен сопруг и прекрасни синови кои имаат целосно разбирање и ме поддржуват во мојата работа.

БОНЕВА: Мислам дека индиректно веќе ви дадов одговор на ова прашање. Но, сепак, да потенцирам дека без поддршката и разбирањето на мојот сопруг немаше да прифатам ниедна одговорна функција. Во сите изминати години на транзиција на нашето општество, во својата работа тој ја имаше мојата поддршка, а исто така и јас неговата, секогаш кога било потребно.

БОНЕВА: Речиси секојдневното патување од Струмица до Скопје и назад ми одзема повеќе часови во денот кои може да ги посветам на многу нешта, па и на самата себе. И покрај се, се трудам секогаш да бидам уредна и пристојно да изгледам, а го одбирам за носење тоа во што се чувствувам удобно.

БОНЕВА: Тоа е резултат на демократските процеси во државата. Со востановувањето на квотите, жените не смеат да се сведат само на бројки во Парламентот кои имаат улога на статисти. Квотите треба да бидат поттик во политиката да земат учество жените кои сакаат и имаат афинитети и кои можат да придонесат да го организираме заедничкото живеење на начин во кој ќе се создадат демократски услови за економски, културен и духовен развој.

БОНЕВА: Демократијата има смисла кога сами си го креираме сопственото живеење, а не кога тоа други го прават за нас.