Правта околу овој роман се крена кон крајот на минатиот месец кога Маја со својот адвокат Владимир Николиќ свикаа прес-конференција на која најавија дека Божин Павловски ќе биде тужен по две основи - за оспорување на авторство и за учество, и за надомест на штета.

Според Маја Серафимовска, таа на овој роман, инаку издаден пред три години, кој имаше тираж од неколку илјади примероци, учествувала како што рече според нејзина проценка, со околу 60 отсто во неговото формирање и заради тоа очекувала дека за тоа ќе добие соодветна награда. Прво, евентуално, да се најде некаде на кориците на романот како соработник, а второ да добие некаков хонорар, за што вели дека не добила ништо.

Пред да се отпечати романот, Павловски ми го даде ракописот со цел, ако сакам, да дадам некои сугестии. Во тој момент бев почестена од тоа дека еден Божин Павловски, еден академик за кој во средно училиште учевме многу, воопшто ми нуди вакво нешто, вели Маја Серафимовска. Добив материјал од Павловски кој требаше комплетно да се трансформира, почнувајќи од трансформација на главниот лик во делото, па интервенции на секое поле. Направив огромна реорганизација на делото и ми беше ветено дека се она што ќе го работам ќе биде ценето онака како што заслужува. Јас се надевав на тоа, затоа што сум апсолутно коавтор на делото. Работев неколку месеци на обликување на романот и тврдам дека мојот придонес за конечната верзија е најмалку 60 отсто. Јас придонесов да биде делото она што денес е. Меѓутоа, Павловски ме оштети интелектуално, духовно и финансиски и затоа целата работа ќе се заврши на суд. Не го обвинувам за плагијат, не велам дека тој материјалот го земал од мене, туку тие ракописи се негови, а подоцна јас комплетно ги изменив.

Серафимовска признава дека со авторот Павловски немала никаков писмен договор и се било договарено усно, бидејќи таа во принцип била почестена што ќе соработува со Павловски, а од него очекувала дека ќе се однесува адекватно на неговото име и реноме.

На прашањето зошто чекала цели три години ова да го обелодени, таа немаше конкретен одговор. Единствено кажа дека во меѓувреме имала други поважни работи, а и тоа дека академик Павловски ја одбегнувал. Дури сега сфатила што & се случило, односно не била свесна за тоа колку е сериозно тоа што & се случува, поточно дека е измамена.

Пред извесно време од директорот на издавачката куќа која го издаде овој роман, АЕА - Мисла, Антонио Павловски, син на академик Божин Павловски, побарала надомест од 6.000 евра за коавторство, но откако била одбиена, решила да ги даде на суд.

Очекував моето име да стои некаде на книгата и како учесничка во неговото создавање да добијам соодветен паричен надомест, објаснува Маја Серафимовска. Врз основа на доказите што ќе ги поднесам, оставам судската процедура да утврди колкаво е моето учество.

На прес-конференцијата на која се се обелодени, присуствуваа и авторот Павловски со синот Антонио и со адвокатот Јагнула Куновска која заедно со колегата Николиќ, адвокатот на Маја, за сето време си дофрлуваа при тоа навредувајќи се. Иако прво не сакаше да говори, затечен од она што му се случува - за него една непријатна ситуација, сепак академик Павловски на крајот кажа неколку збора.

Мислам дека видовте оти станува збор за една глупост којашто во нашето општество нема граници. Го напишав делото и го завршив во 2000 година и последните читатели на ракописот беа академиците Гане Тодоровски и Анте Поповски кои дадоа свои сугестии и толкувања на ракописот пред неговото печатење и на госпоѓица Маја Серафимовска која исто така ми даде квалитетни сугестии како читач од публиката, објасни академик Павловски. На сите им благодарев. И во знак на моја благодарност на тројцата за нивниот труд и за сите сугестии кои ми ги кажаа им исплатив по 11.000 денари хонорар. Секогаш тврдев дека сите тројца ми дадоа квалитетни сугестии за да биде делото уште попопуларно. Вакво нешто од госпоѓица Маја воопшто не очекував. За мене ова е шок. Но, во овој случај, очигледно дека е во прашање "мирисот на парите".