АЛЕКСОВСКИ: Тоа е точно. Заводот за заштита на спомениците е запознат со целиот овој случај. Објавени се и информации дека се договарала и цена за откуп на книгата. Не можам да разберам зошто Заводот тогаш не ја документирал целосно книгата, не извршил комплетна анализа на пишаниот материјал и за сето тоа не ја известил македонската, светската културна и научна јавност. Направив тоа што можев да го направам: ја фотографирав и ја известив јавноста за постоење на книгата. Знаев дека пред некоја година таа беше актуелна и целата македонска јавност беше во тек со нејзиното постоење. Значи за никого книгава не беше тајна, па ниту за институциите задолжени за откуп и заштита на ваков вид материјал. Не е мое да судам како тие институции реагирале тогаш. Мене како експерт за карпеста уметност, а по формирањето на Светската академија за карпеста уметност, експерт за праисториска палеографија ме интересира само стручниот дел и должен сум тоа да го завршам стручно, професионално и да ја информирам јавноста.

АЛЕКСОВСКИ: На акад. проф. д-р Петар Илиевски ќе му понудиме да биде член на овој тим. Бројот на членовите на тимот не го ограничуваме. Ќе комуницираме со секој научен работник од Македонија за кого сметаме дека може да се вклучи во работата на тимот. Доколку некој и самоиницијативно би сакал да се вклучи во работата на тимот тоа ќе му биде овозможено.

АЛЕКСОВСКИ: Македонија е дел од светот. Таа мора да ги почитува Светските научни институции како што се Италијанскиот институт за стари јазици, Институтот "Марија Гимбутас" од Лос Анѓелес, Државниот универзитет во Ријад и сл. Не ги заобиколуваме ни македонските институции. Преку академик Илиевски ќе соработуваме со Македонската академија на науките и уметностите, што се однесува до знаците од видот на линеарните писма и сл. За жал, Македонија нема Институт за палеографија. Таа празнина сега ја пополнува Македонскиот центар за карпеста уметност. Со еден збор, ќе работиме транспарентно. За резултатите од анализата ќе информираат и реномираните стручни списанија од областа на археологијата и палеолингвистиката.

АЛЕКСОВСКИ: Како што веќе реков во книгата имаме латински зборови, неколку грчки и многу старомакедонски знаци. Се среќава запис: (Антику Александро Василеус Бенедиктус). Досега не обрнував внимание на карпестите записи од типот Василеус Бенедиктус. Сега овие натписи бараат да им се посвети поголемо внимание. Се прашувам: Дали Василеус Бенедиктус можеби се однесува на Александар - Василеус Бенедиктус? Исто така го среќаваме името на неговиот историограф Клитарх, го забележуваме името на областа Тракија, името Бизалти, го среќаваме зборовите антрум - пештера, бустум - гроб, цхарта - книга, вер - пролет, балуџ - златен песок, аметхѕстис - скапоцен камен, цитатус 3 - брз, лудус - игра, целариолум - мала просторија, лак’т’ семита - млечен пат и др. Го среќаваме и името Роксана. Анализата треба да покаже дали станува збор за Роксана, сопругата на Александар или не. Сепак, сметам дека покрај споменувањето на името на Александар Македонски авторот нема причина да споменува друга жена со име Роксана. Книгата завршува со зборовите интелигенти пауса, над кои зборови е исцртана змија со издолжен јазик, а веднаш над неа е цртеж на клуч...

АЛЕКСОВСКИ: Тоа е исклучено. Во книгата постојат букви кои за прв пат се среќаваат, а имаат аналогија во знаците откриени на карпите и камењата во Македонија. Тоа се крстовите, во чии агли среќаваме: точка во еден агол, точка во два агла, две точки во аглите од десната страна на крстот, две точки во левата страна на крстот, нешто што ја прави оваа книга вонредно значајна, односно ја потврди мојата теорија дека писменоста во Македонија и светот произлегува директно од карпестата уметност. Писмениот знак во вид на бројот 4 во различни позиции, покрај карпест гравир, го среќаваме и како писмен знак во многу стари писмени системи. Полусвастиката се појавува како писмен знак во оваа книга, а знаеме дека свастиката се јавува и во старите мозаици во Македонија. Имаме писмени знаци кои се идентични со знаците од Винча културата, а кои се стари повеќе илјади години, според прецизни лабораториски мерења од страна на Институтот на "Марија Гимбутас". Имаме писмени знаци во книгата кои се идентични со писмените знаци од линеарното А писмо, како и од киприотскиот силабик. Во овој момент мене ми се познати сите овие знаци. Значи во случајов само јас би можел да ја фалсификувам. Но, за среќа, поради фактот дека Институциите на системот повеќе од една година пред мене веќе се запознале со содржината на книгата, се исклучува каков било фалсификат. Од друга страна што и да додадете на тие страни тоа мора да се забележи. Доколку сакате да создадете вештачка патина, со хемиска анализа тоа веднаш се открива.

МС: Доколку се докаже дека оваа книга сепак не е толку стара, како што на почетокот се претпоставуваше, дали таа ќе го изгуби своето значење?

АЛЕКСОВСКИ: Прво, тоа е навреда на својата земја и на својот народ. Тоа се вика интелектуална беда. Без да се знаат фактите се донесува суд за тоа што можело, а што не можело да се создаде во оваа земја. Нека појде таа личност во селото Кнежје, Општина Свети Николе, за да види старомакедонско писмо од 5 век пред Христа откриено од археолозите од Музејот на Македонија.

АЛЕКСОВСКИ: Акцијата е меч со две острици. Може да се случи книгата да исчезне. Сметам дека полицијата треба да делува професионално и интелигентно за да не се направи повеќе штета отколку корист. Доколку се направи грешка ќе се оневозможи откривање на слични вредни материјали, што секако постојат во Македонија. Во овој случај најдобро решение е да се комуницира внимателно, да се понуди пристоен износ од страна на државата и да се отворат врати за прибирање на сличен таков материјал од граѓаните. Сигурен сум дека оваа книга не е единствената книга која се наоѓа меѓу луѓето. Штета што академик Блаже Конески не објавил ништо за испишаната кожа која му била донесена за фотографирање од еден висок поранешен функционер во Владата на СФРЈ. Од фотокопијата што мене ми беше презентирана констатирав дека станува збор за писмено наследство со непроценлива вредност. Никој не се заинтересирал за кожата и таа подоцна била фрлена од сопственикот во контејнер за ѓубре! Знаеме дека сите земји во светот располагаат со специјални фондови за откуп на предмети од особен национален интерес и сметам дека Македонија треба да располага со еден таков фонд.

АЛЕКСОВСКИ: Јас сум можеби единствениот автор во Македонија кој го повлекол своето дело од печат откако Министерството за култура обезбедило доволно средства за печатење. Сакав да ги завршам истражувањата во областа на карпестата уметност на целата територија на Републиката и да дојдам до нови податоци за писменоста на овие простори и не згрешив. Севкупната анализа од Меѓународниот експертски тим ќе биде вградена во книгата. Рецензенти на книгата ќе бидат експерти по стари писма и палеолингвистика, како и експерти од средновековното старомакедонско писмо. Велам старомакедонско од едноставна причина што тоа писмо е создадено во Македонија, и од македонски интелектуалци. Така треба да размислуваме ако сакаме да ја крепиме нашата нација, наука и култура. Секоја држава и нација полага право на се она што било создадено на нејзина територија.