Објавувањето на оваа збирка не значи дека се е исцрпено и обелоденето на овој план. Ова е само помал избор од она што авторите го собрале и сработиле. Кај еден од нив, Петко Домазетовски, се наоѓаат уште многу теренски записи што чекаат да бидат публикувани. Меѓу нив, освен народните пословици и поговорки од Долни и Горни Дримкол, односно од Струшко, се наоѓаат и благослови, клетви, брзозборки, народни песни за деца, закачки, гатанки итн.

Собраните народни пословици и поговорки се главно на Апостол Поп - Јовановски и Петко Домазетовски, а еден дел на Богомир Петровски. Во збирката се застапени вкупно 4.182 пословици и поговорки.

Инаку коавторите Домазетовски и Поп - Јовановски збирката "Зрно по зрно - погача, камен по камен - палата" ја започнуваат со појаснување на историјатот на пословиците и поговорките. Во неа тие велат дека македонските народни пословици и поговорки се народна мудрост и мошне стар литературен вид кој е меѓу најраспространетите народни умотворби кај нас. Изразувајќи ја вековната народна мудрост и филозофија, како и социјално-историското искуство на народот, пословиците и поговорките често биле употребувани во секојдневниот говор. Тие се кратки умотворби во кои човекот ги искажал своите чувства и мисли, а голем број од нив се создадени во стих или во ритмички слободен говор.

Современата фолклористика ги дефинира пословиците и поговорките како синтетизирани мисловни изрази, коишто содржат судови за некого или за нешто што значи функцијата на пословиците и поговорките била отсекогаш да искажат некаков мисловен заклучок што ќе ги прикаже меѓучовечките односи. Како што е познато, авторот на творбите не се знае, односно тие се наречени народни затоа што народот ги измислил и искажал.

При недостиг од писмени документи за потеклото на пословиците и поговорките, трагите од првобитното човеково мислење, застапени во нив, зборуваат за длабоката старост на овие народни умотворби. Пословиците и поговорките најчесто ги кажувале постарите луѓе едни на други или постарите на помладите со цел тие да добијат некоја поука.

Коавторот Домазетовски и понатаму продолжува со теренските истражувања и собирачката дејност на овој вид македонско народно творештво. И како што вели авторот Домазетовски, нашава земја е необично богата со културно наследство и на ова издавачите треба посебно да обрнат внимание.