NEZGASLIVA SVETLINA NA CVRSTA VERA

Zatoa mo`eme da ka`eme deka vo svetot nema ni{to posilno i povozvi{eno "od povikot da se bide hristijanin". Sv. Nikolaj so svoeto ~isto i sveto srce, ispolneto so qubov, smirenost, molitva, milosrdnost, celiot svoj `ivot se stremel kon "Samiot Bog, kon Negovata Li~nost, kon ona {to e nad s#".

Negovata cel da mu ovozmo`i na teloto "zalet kon ve~nosta" se ispolnila. Sv. Nikolaj se rodil vo maloaziskata oblast Likija, vo gradot Patara. Po mnogute molitvi i solzi na negovite roditeli Teofan i Nona, Bog im podaril sin edinec "u{te vo utrobata na svojata majka osveten vo Bogonadahnata blagodat". Mu stavile ime Nikolaj, {to zna~i – pobeditel na narodot. Roditelite go posvetile svojot sin na Boga.

Sveti Nikolaj otpatuval za Svetata Zemja na axiluk, go voskresnal mornarot koj se udavil vo moreto i so silni molitvi kon Boga, mnogu lu|e gi izbavil od smrtni opasnosti vo morskite buri. Po smrtta na roditelite, toj se zamona{il vo manastirot "Novi Sion". Celiot svoj `ivot sakal da go pomine vo osamenost, vo du{even mir, no, mu do{ol glas od neboto: "Nikolaj, pojdi na podvig me|u narodot, ako saka{ od Mene da bide{ oven~an".

Za sve{tenik go rakopolo`il episkopot Nikolaj, negoviot ~i~ko, koj pred narodot rekol: "Eve, bra}a, gledam novo sonce koe se ra|a nad zemjata. O, blaze na toa stado koe }e se udostoi da go ima nego za svoj pastir". Sv. Nikolaj kako sve{tenik `iveel ramnoangelski. Od negovoto lice "svetela svetlost kako od liceto na Mojsie...". So svet duh i ~isto srce, toj bil hram na `iviot Bog. Nabrgu bil izbran za arhiepiskop na gradot Mir vo Likija. Svetitelot prisustvuval na Prviot Vselenski Sobor, vo Nikeja, 325 g., kade smelo ja branel ~istotata na pravoslavnata vera od la`noto u~ewe na eretikot Arij. Od golema qubov i revnost kon Boga i Bo`jata Majka, na Soborot javno, pred 318 episkopi, mu udril {lakanica na Arij, koj go hulel imeto na Sinot Bo`ji i Presveta Bogorodica. Zatoa vedna{ bil otstranet od Soborot. Mu bila odzemena arhierejskata slu`ba. No, Gospod Isus Hristos i Presveta Bogorodica im se javile na son na nekolku arhierei i im zapovedale da mu se vrati ~inot na Sv. Nikolaj. Tie toa vedna{ i go izvr{ile. Bog mu podaril dar na ~udotvorstvo.

Sv. Nikolaj `iveel vo vremeto na hristobornite carevi Dioklecijan i Maksimijan, koi go frlile svetitelot vo zatvor, go ma~ele i podlo`uvale na glad i `ed. No, Sesilniot Bog gi simnal od prestol, a go postavil za car Konstantin Veliki, idniot ramnoapostolen svetitel, koj gi oslobodil hristijanite od zatvor.

Sv. Nikolaj se razbolel i se upokoil vo Gospoda na 19.12. 343 g. (koga vsu{nost i go slavime spomenot na smrtta na svetitelot, poznat kako zimski Sv. Nikola).

Negovite sveti i ~udotvorni mo{ti bile polo`eni vo Sobornata Crkva na mitropolijata vo Mir. No, podocna, koga ovie krai{ta gi osvoil Islamot, negovite mo{ti bile sve~eno preneseni vo Bari, Italija. Sv. Nikolaj bil mo}en na zemjata, lu|eto go smetale za svetitel, go povikuvale na pomo{ i toj im pomagal. No, od neboto stana u{te pomo}en vo celiot svet. Moreplovcite go po~ituvaat kako svoj patron i za{titnik. Na 19.12. vo 12 ~asot brodovite, kade i da se, sopiraat na morskata {ir, za da mu oddadat po~it. Toj se smeta kako gospodar na vodite, na moriwata, za{titnik na brodovite i na patnicite. Prodol`uva da go slavi Boga preku zborovite na car David, polni so vistina Bo`ja: "Prinesete Mu na Gospoda, sinovi Bo`ji, prinesete Mu na Gospoda slava i ~est".