"BO@JATA MUDROST SE JAVI VO TELO"

Gospod Isus Hristos mo`el da gi upati Svetite apostoli na sekoja vistina, no vo toa vreme u~enicite ne mo`ele da ja primat sekoja vistina. Zatoa ka`ano um e tolku kolku {to mo`ele da podnesat.

So vreme, Svetiot duh }e gi upati na sekoja vistina i }e im ja otkrie u{te pogolemata slava na Sinot bo`ji.

Presveta Troice, "triplamena silo, svetlost i qubov od eden isti ogan, Ti {to gi vozdignuva{ lu|eto do nebesniot Prestol".

Se razgore bo`estvenata qubov vo srceto na Svetiot apostol Toma, no toj li~no saka da se uveri za Hristovoto Voskresenie: "Duri ne gi vidam ranite od klincite na racete Negovi, i ne go stavam prstot svoj vo ranite od klincite, i ne ja stavam rakata svoja vo rebrata Negovi, nema da poveruvam" – im zboruva Sveti apostol Toma na apostolite. Zatoa Gospod Isus Hristos povtorno im se javil na svoite u~enici i mu rekol na Toma: "Daj go prstot svoj ovde i vidi gi racete moi; daj ja rakata svoja i stavi ja vo rebrata Moi; i ne bidi neverliv, no verliv!"

Toma go videl voskresnatiot Hristos, gi pipnal `ivotodavnite Negovi rebra i izvikal: "Gospod moj i Bog moj!" Preku negovoto somnevawe za Voskresenieto na Hrista, se dobi potvrda za toj najneobi~en i najspasonosen nastan vo istorijata na ~ove{tvoto, od postoewe na svetot. Hristos im se javil na apostolite "ne kako nekoe prividuvawe i ne vo nekoe drugo telo, tuku vo ona istoto vo koe postrada zaradi na{eto spasenie". Toj pred Svetite apostoli izvr{il mnogu ~uda koi ne se zapi{ani vo Svetoto pismo. A gorespomnatite "se zapi{ani za da poveruvate deka Isus e Hristos, Sin Bo`ji, i veruvaj}i da imate `ivot ve~en". I po Hristovoto Voznesenie i simnuvawe na Svetiot duh nad apostolite (koj izleguva od Bog Otecot ), Gospod mu se javil na Toma i go potkrepil da go propoveda Evangelieto vo Indija. Tamu osnoval Crkva i mnogu lu|e ja primile hristijanskata vera. Sveti apostol Toma go propovedal Hrista vo Kalamidskite kraevi, kade vladeel car Muzdij. Poveruvala vo Hrista caricata Tertijana, sopruga na car Muzdij, kako i nejzinata sestra Migdonija. Apostolot gi krstil. Tie odlu~ile da ne odr`uvaat telesni vrski so sopruzi - neznabo`ci. Vo Hrista poveruval i Azan – carskiot sin i bil krsten. Car Muzdij go frlil apostolot vo temnica. Toma, izveden pred carot na sud mu rekol: "Moj gospodar e Gospod na neboto i zemjata, Bog i Sozdatel na sekoja rabota. ... Go propovedam Negovoto sveto ime".

Po naredba na carot, Apostolot so bosi noze go postavile na v`e{teni `eleza, pa vo v`e{tena pe~ka, no ostanal nepovreden. Toma bil iznesen nadvor od gradot, vo gorata, kade pet vojnici go izbodele so pet kopja. Carskiot sin Azan (|akon) i sve{tenikot Sifor go pogrebale svetoto telo na Sveti apostol Toma. Kako mesto na negovata ma~eni~ka smrt se smeta vo Kalurmin edna visoka karpa (do Malipur, kade Svetitelot ~esto se molel). Podocna svetite mo{ti se preneseni vo Mesopotamija. Apostolot mnogu lu|e utvrdil vo Hristovata vera i vo Meliapor, grad vo Indostan. Tamu paganskiot sve{tenik, go ubil svojot sin, a za toa go obvinil Toma. No, Apostolot pred siot narod se pribli`il kon teloto, se pomolil na Boga i mu rekol na mrtovecot: "Vo ime na mojot Gospod Isus Hristos, ti nareduvam mladi~u, ka`i ni koj te ubi". Mrtovecot vedna{ odgovoril: "Mojot tatko me ubi". Indiskiot car Gundafor sakal da soyida ubav dvorec i za taa cel mu dal mnogu zlato na Apostolot, no toj go razdal na siroma{ni. So toa, Toma mu soyidal palata vo carstvoto nebesno. Svetite apostoli go otvorile grobot na Presveta Bogorodica za Sveti Toma da & se pokloni, bidej}i ne bil na pogrebot. No, vo grobot ne go na{le teloto, tuku samo edna pla{tanica. Toa e "najubedliv dokaz deka Bo`jata Majka e so teloto zemena na nebo". Taa, kako i nejziniot Sin, vo tretiot den voskresnala i so teloto bila voznesena na neboto. Bo`jite ~eda, udostoeni so vistinskata Svetlina, ostanuvaat da svedo~at za Bo`jata vistina.