BOG POSTOI... MAKEDONIJA E SEPAK BIBLISKA ZEMJA

A, vo stariot vek, vo Sredna Italija, Etrurcite imale svoja dr`ava i vrvot na svojata mo} go dostignale vo {estiot vek pred Hrista, koga ja dr`ele vo svoi race i Sicilija i Korzika. Podocna gi osvoile Rimjanite i Etrurcite prosto is~eznale.

Mo`e li, Gospode, da n# ~uva{ od vakvi kataklizmi, za koi podocna ne e va`no koj }e bide vinoven? Ka`i ni go patot, da se odbranime od sopstvenoto propa|awe. Imame istorija, imame kultura, imame pismenost {to sme im ja dale na drugi, no go zadr`avme i stravot deka mo`eme da is~ezneme!

Utre, toa stra{no i beznade`no utre, majstorite na istorijata mo`ebi }e n# slavat, }e se obidat da n# vratat vo `ivot, otkako nas }e n# nema. Toa }e bide najlesniot na~in, da se setat na nas i da gi po~uvstvuvaat na{ite vredni umetni~ki tvorbi.

Imame iljadnici predmeti {to mo`at so posebna gordost da zastanat vo sekoja umetni~ka palata vo svetot. Makedonskiot likoven katalog e prebogat. ]e se rodat i vistinski poznava~i na Makedoncite, da n# objasnat, dobli`at, prika`at i o`iveat! Tie poznava~i na makedonskata mistika }e se obidat da gi rasteraat volnenite obla~ki pretstavi, so site stereotipi za Makedonecot.

Nie ne sme narod opsednat so sopstvenata umira~ka. Nad na{ata smrt bdeat drugi, koi ne mo`eme ili nie da gi razbereme, ili tie nas da n# razberat. Mo`ebi se odlikuvame so surovost, predizvikana od na{ata iskonska dobrina. Imame obi~ai, imame rituali i sueverni sme.

Jazikot so koj zboruvame i komunicirame e razbirliv, ne e vonzemski. Mo`ebi vo nego ima leksi~ka simplificiranost, ama e pitom, so mala doza na grubost. Toa e zatoa {to toj jazik sme go sostavile i odbranile samite nie.

Stotici godini trae raspravata od kaj sme do{le. Edni zastapuvaat mislewe oti sme od zad Karpatite, a drugi oti sme domicilen narod, ovde od Boga daden!

Na{ata zemja bila golemo carstvo. Umni i hrabri voda~i ja ~uvale, ja {irele i branele. Nivnoto obrazovanie nikomu lo{o ne storilo. Naprotiv, sozdalo idnina. Od son~evite zraci la~i i svetlina za mnogu drugi, najmalku za Makedonija. I nie sme so toa gordi, za{to Makedonecot nikoga{ ne bil sebi~en. Najdobro toa go znaat Elinite, koi so umetni~ka virtuoznost da opstanat, proglasuvale po~esni gra|ani na Atina - Makedonci. I im gi davale zlatnite klu~evi na gradot dr`ava.

Toa ni{to ne & zna~i na idninata na Makedonija, kolku {to & zna~i na nejzinoto minato. Za `al, od minatoto nitu edna dr`ava ne `ivee, a nie tolku mnogu sme se obremenile so nego. Morame na site ~etiri strani da im doka`uvame koi sme, {to sme. Vo takov ambient najma~no i najte{ko se dopira sopstveniot identitet. Nie imame ~uvstvo kako da sme go izgubile. Nekoja amnezija n# napadnala, neopravdano.

Premnogu malku vreme sme sami. I vo ova {to sme, kako da n# smestil nekoj kako rogovi vo vre}a. Ne znam na koj Bog sme mu zgre{ile? Na Perun sigurno ne, oti odamna sme go napu{tile!

Bog postoi. Vo nego veruvam. Makedonija e sepak bibliska zemja!